Sinds 2016 staan uitvaartverenigingen door het bieden van noaberschap op de erfgoedlijst van het Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed Nederland. Uitvaartverenigingen verzorgen uitvaarten in een persoonlijke sfeer, waarbij het traditionele noaberschap nog een grote rol speelt.
Uit deze landelijke erkenning blijkt dat lokale uitvaart zonder commerciële opzet wordt gewaardeerd en gekoesterd.
Het noaberschap waar een lokale uitvaartvereniging op stoelt, heeft zijn oorsprong op het platteland in grote delen van Nederland. Het kwam neer op burenhulp, waarbij deze buren echt op elkaar konden rekenen. Een soort verzekering in natura dus. Als iemand overleed, werden onmiddellijk de naaste buren in kennis gesteld, desnoods midden in de nacht. De vijf buren aan weerszijden waren gewoonlijk noaberplichtig. De noabers namen dus alle taken op zich. Van het ‘aanzeggen’, het mondeling bekendmaken van het overlijden, de aangifte op het gemeentehuis, tot het wassen en in de kist leggen van de overledene.
Het meer dan honderd jaar oude fenomeen van de lokale uitvaart leeft dus in verschillende vormen nog steeds.
Bron: https://www.immaterieelerfgoed.nl/
